Una storia lunga...

Zoals mijn lieve zus al opmerkte is het inderdaad geen snel vervolg op de korte update.... Daarom zal ik jullie vandaag trakteren op een lekker lang verhaal met visuele ondersteuning!!
Om te beginnen....

...Het weekend van 11-13 april kwam mijn klasgenootje Gerty (die bij Barilla in Parma stageloopt) gezellig naar Latina. Ondanks de logistieke problemen (en ik dacht dat het openbaar vervoer in Nederland al te wensen overliet....) toch een paar keer in Rome beland waar we van het lekkere weer hebben genoten. Als we allebei hard genoeg oefenen kunnen we volgend schooljaar lekker in het Italiaans converseren met elkaar!


Het bewijs ;)

Helaas was ook dat weekend mijn portemonnee gestolen in Rome. In mijn portemonnee zat mijn Nederlandse rijbewijs en omdat deze alleen in persoon in Nederland vervangen kan worden (en ik nog nèt niet vloeiend genoeg Italiaans kan om dit aan het lokale politiekorps uit te leggen), moeten mijn vakantieplannen drastisch wijzigen. Gelukkig heb ik intussen nieuwe bankpasjes ontvangen en zowaar binnen een week al een nieuwe codice fiscale! (is een soort Italiaans sofinummer) Af en toe verrast de Italiaanse overheid (eeeeellenlange bureaucratie) me: het kan dus ook snel!

... 16 april was ik door mijn baas uitgenodigd om deel te nemen aan een zakenetentje. Hoewel ik normaal niet zo goed met hem overweg kan, was hij een ander persoon: vol enthousiasme vertelde hij me onderweg in de auto over de geschiedenis van de omgeving, hoe de verschillende dorpjes aan hun naam komen, en af en toe ook wat dubieuzere commentaren over wat Mussolini allemaal voor goeds voor de regio heeft gedaan en de salsalessen die hij heeft genoten in zijn jongere jaren. In het visrestaurant in Latina Lido (strand!) heb ik van de locale specialiteiten genoten, samen met een internationaal, doch overwegend Nederlands gezelschap van Quality & Safety.

... Intussen waren mijn lieve ouders gearriveerd in Rome, die ik dan ook het lange weekend van 18-20 april heb opgezocht. Zelf hebben zij hier een fotoverslag. Dit was voor mij eigenlijk de eerste keer om flink te sightsee-en, dus we hebben lekker veel gezien. Nu vind je ook op elke straathoek in Rome minstens een heeeeele grote kerk met een ontzettende pracht en praal van binnen en buiten, dus er was genoeg te zien en doen. Ook heb ik onder het genot van een ijsje tijdens een heerlijke wandeling in Villa Borghese (gigantisch stadspark) mijn toekomstplannen besproken. Dat gaat toch altijd het best met paps en mams ;)
Na mijn ouders verder op te leiden in Italiaanse gewoonten (pizza eet je met je handen, cappuccino bestel je alleen voor 11 uur 's ochtends) was het al weer veel te snel tijd om de trein terug te nemen.



Het lekkerste ijs van Roma

.... Intussen was ik er in het hotel achter gekomen dat ik naast de fantastische Italiaanse kanalen (Natuurlijk RaiUno t/m RaiTre, Canale Italia (Italiaanse smartlappen en dubieuze shows met oude mannen in pak en jonge dames in bikini) Roma 56 (Italiaanse films uit de jaren 60) en gelukkig ook MTV (Spreek uit Emtivoe)) nu ook mag genieten van een Spaanse zender met continu Spaanse soaps en zowaar een Russische zender (of Macedonische of iets anders uit die regio). Jullie begrijpen wel dat ik de zon op mijn balkonnetje verkies boven de televisie.

.... Het lange weekend van 25-27 april (25 april is de Italiaanse bevrijdingsdag) ben ik met twee Franse collega's naar Toscane gegaan. Buiten dat dit een hele mooie regio is qua landschap, zijn ook de architectuur van de kerken en de wijn- en olijfolieproductie wereldberoemd. We verbleven in een agriturismo; een Middeleeuws kasteel zonder verwarming maar mét open haard. Midden in de bossen en tussen de heuvels, een welkome afwisseling van Latina. Omdat we met de auto waren hebben we veel van de omgeving gezien: o.a. Montepulciano, Pienza, Chianciano, Firenze (Florence) en Siena. Buiten dat we in Montepulciano van een glaasje wijn, pecorino en salami di cinghiale hebben genoten, heb ik hier ook bij buren van mijn ouders mijn viool kunnen ophalen! Vanaf nu maak ik dus goeie vrienden met mijn hotel-buren.



Die Toscaanse wijn lust ik wel....



Ons kasteeltje



Hele grote overdekte markt in hartje Firenze



De behulpzame Poolse fotograaf had niet helemaal door dat het een nòg leukere foto zou worden als ook de Duomo te zien zou zijn....

.... Op 1 mei is het Dag van de Arbeid, die in tegenstelling tot Nederland hier tot in de vroege uurtjes wordt gevierd. Overdag waren Jennifer (Nederlandse collega) en ik in een groep beland van een rondreizend Duits kerkkoor. Met oordopjes in en zappend langs de frequenties (hele hippe manier om met gids te sightsee-en, erg leerzaam om het begeleidend verhaal van de passerende Japanse groep te horen) hebben we iets meegekregen over het Colosseum en de kerk van St Clemente.



Onze groep (check vooral de hippe Duitse gids met rode paraplu)

Na deze leerzame middag zijn we richting St Giovanni di Laterano getogen om daar van het grote 1 mei concert te genieten. Duizenden Italianen, buitenlandse handelaren die zich met bier en fris door de menigte persen, een belofte voor internationale acts maar uiteindelijk alleen dé Italiaanse artiesten van dit moment. Ik voelde me eigenlijk al helemaal geintegreerd toen ik een paar liedjes verrassend genoeg kon meezingen! Heb ik toch goed opgelet bij Emtievoe en KissKissRadio...



Veelgehoorde leus tussen de optredens door: "Berlusconi pensa di merda!"

En na dit alles ben ik nog steeds niet tot aan vandaag aangekomen, want ik heb ook nog een bezoekje gebracht aan de dierentuin, heb gegeten en gedronken in de gezelligste buurt van Rome, heb een nieuwe collega verwelkomt en dat zijn nog maar een paar voorbeelden.
Jullie horen (en zien) het: ik verveel me niet!